ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ...

" Δεν έχω την ειδικότητα στη μουσική, δεν είμαι πολύ "μπασμένος", όπως λένε, όπως στη ζωγραφική. Δεν είμαι ζωγράφος, αλλά τη ζωγραφική ισχυρίζομαι ότι την ξέρω το ίδιο καλά όσο και την ποίηση.(...)" Τα λόγια ανήκουν στο μεγάλο μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.

Και οι σκέψεις που γεννιούνται:
Μια βαθιά καλλιτεχνική φύση μπορεί να βρει διέξοδο έκφρασης σε περισσότερες από μια τέχνες.

Έχουμε ανάγκη να εκφραστούμε, να χαλαρώσουμε, να διαβάσουμε λογοτεχνία ή και να δημιουργήσουμε ακόμη, να ζωγραφίσουμε-γιατί όχι- και ας μην είμαστε έτοιμοι ζωγράφοι, να ακούσουμε τους ήχους της φύσης και ίσως και ένα παραμύθι σε ένα πευκόδασος που θα μας προσφέρει ένα φανταστικό ταξίδι. Μην ξεχνάμε το συναίσθημα μας... Μπορεί αυτό να φέρει την αλλαγή που έχουμε ανάγκη. Ο τεχνοκρατισμός απέτυχε. Η λογική -που και αυτή χάνεται- δεν είναι αρκετή. Το συναίσθημα μήπως κερδίσει;;;
Αφιερωμένο στο Λύκειο Μελεσών που αναζητά εναγωνίως να βρει ισορροπίες σε ένα κόσμο που τις έχει χάσει...